Mijn zus houdt niet van koken. Zegt ze.
Ze leest geen kookboeken, maar heeft ze wel. Op zolder.
Ze heeft er wel eens een aan mij gedoneerd. En probeert dat elke keer weer.
Ik kan mij dat niet voorstellen.
En hoewel ze niet van koken houdt, lukken gek genoeg de dingen die ze maakt altijd.
Ze lijken haar zonder moeite te lukken, maar worden dan ook zonder moeite (lees: zo snel mogelijk) gemaakt.
Een uurtje rustig koken, puur voor ontspanning zit er bij haar niet in.
Moet je zien hoe ze een uitje zonder aandacht de pan in hakt (en smijt!). Best grappig eigenlijk.
Als ik er over nadenk mochten knutselprojecten vroeger toen wij klein waren ook nooit te lang duren voor haar. Mijn zus was altijd als eerste klaar en raffelde haar knutsel- en tekenwerk altijd af. En dat was te zien.
Ik vermoed dat die eigenschap er nog steeds in zit als ik kijk naar haar 'snelle' manier van koken.
Alleen smaakt het altijd goed.
Zo maakte ze laatst een heerlijke vispaella voor mij en aten we die op haar superschattige dakterras op in het avondzonnetje.
Ik durf te wedden dat ze maximaal een kwartier tijd heeft gestoken om de schattige zomerplantjes op haar dakterras te planten en neer te zetten. Dat zou echt iets voor haar zijn.
En toch ziet het er supergezellig en absoluut fotogeniek uit! Vooral het verweerde tafeltje (moest nodig geverfd worden) en het lieve tafelkleedje deden het hem. (Note to me: ook zo'n schattig tafelkleedje voor mezelf scoren!)
De vispaella kwam uit een kookboekje en werd daar echt paella genoemd. Wij waren het er over eens dat hij ook als zeevruchtenrisotto kan doorgaan.
Hier komt ie:
Nodig
1 zakje saffraan
1 l hete visbouillon van 2 tabletten
6 trostomaten, gehalveerd
5 el olijfolie
1 ui, gesnipperd
1 chorizo in plakjes
2 tenen knoflook
300 gr risottorijst
zakje gemengde zeevruchten
half pakje sperziebonen uit de diepvries
Doe de saffraan in een kom en voeg 2 el van de visbouillon toe. Laat staan tot gebruik. Dit zorgt ervoor dat de kleur en smaak optimaal vrijkomen. Gooi de velletjes weg.
Verwijder ondertussen de zaadlijsten uit de tomaten. Rasp het vruchtvlees tot alleen het vel overblijft. Gebruik dit vel niet.
Verhit een paella- of hapjespan en voeg de olie toe. Bak de ui en chorizo 5 minuten op middelhoog vuur tot de ui glazig is. Doe de knoflook erbij en bak 1 minuut mee. Voeg de risottorijst toe en bak 2 minuten tot de korrels er glazig uit zien. Voeg nu de tomaat toe en bak 3 minuten mee.
Schenk de rest van de bouillon en de saffraan, zeevruchten, sperziebonen bij de rijst. Breng aan de kook en roer af en toe door. Controleer na ongeveer 20 minuten of de rijst gaar is. Laat eventueel nog langer koken.
Garneer met veel dille en peterselie!
Ze leest geen kookboeken, maar heeft ze wel. Op zolder.
Ze heeft er wel eens een aan mij gedoneerd. En probeert dat elke keer weer.
Ik kan mij dat niet voorstellen.
En hoewel ze niet van koken houdt, lukken gek genoeg de dingen die ze maakt altijd.
Ze lijken haar zonder moeite te lukken, maar worden dan ook zonder moeite (lees: zo snel mogelijk) gemaakt.
Een uurtje rustig koken, puur voor ontspanning zit er bij haar niet in.
Moet je zien hoe ze een uitje zonder aandacht de pan in hakt (en smijt!). Best grappig eigenlijk.
Als ik er over nadenk mochten knutselprojecten vroeger toen wij klein waren ook nooit te lang duren voor haar. Mijn zus was altijd als eerste klaar en raffelde haar knutsel- en tekenwerk altijd af. En dat was te zien.
Ik vermoed dat die eigenschap er nog steeds in zit als ik kijk naar haar 'snelle' manier van koken.
Alleen smaakt het altijd goed.
Zo maakte ze laatst een heerlijke vispaella voor mij en aten we die op haar superschattige dakterras op in het avondzonnetje.
Ik durf te wedden dat ze maximaal een kwartier tijd heeft gestoken om de schattige zomerplantjes op haar dakterras te planten en neer te zetten. Dat zou echt iets voor haar zijn.
En toch ziet het er supergezellig en absoluut fotogeniek uit! Vooral het verweerde tafeltje (moest nodig geverfd worden) en het lieve tafelkleedje deden het hem. (Note to me: ook zo'n schattig tafelkleedje voor mezelf scoren!)
De vispaella kwam uit een kookboekje en werd daar echt paella genoemd. Wij waren het er over eens dat hij ook als zeevruchtenrisotto kan doorgaan.
Hier komt ie:
Nodig
1 zakje saffraan
1 l hete visbouillon van 2 tabletten
6 trostomaten, gehalveerd
5 el olijfolie
1 ui, gesnipperd
1 chorizo in plakjes
2 tenen knoflook
300 gr risottorijst
zakje gemengde zeevruchten
half pakje sperziebonen uit de diepvries
Doe de saffraan in een kom en voeg 2 el van de visbouillon toe. Laat staan tot gebruik. Dit zorgt ervoor dat de kleur en smaak optimaal vrijkomen. Gooi de velletjes weg.
Verwijder ondertussen de zaadlijsten uit de tomaten. Rasp het vruchtvlees tot alleen het vel overblijft. Gebruik dit vel niet.
Verhit een paella- of hapjespan en voeg de olie toe. Bak de ui en chorizo 5 minuten op middelhoog vuur tot de ui glazig is. Doe de knoflook erbij en bak 1 minuut mee. Voeg de risottorijst toe en bak 2 minuten tot de korrels er glazig uit zien. Voeg nu de tomaat toe en bak 3 minuten mee.
Schenk de rest van de bouillon en de saffraan, zeevruchten, sperziebonen bij de rijst. Breng aan de kook en roer af en toe door. Controleer na ongeveer 20 minuten of de rijst gaar is. Laat eventueel nog langer koken.
Garneer met veel dille en peterselie!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten