woensdag 4 juni 2014

Een bruiloft in mei...

En voor mij begon het met bovenstaande dress...

Nee, het is geen trouwjurk! 
Maar mooi was hij wel, mijn dress die ik speciaal voor de trouwerij van mijn broertje kocht. (Karen Millen, overal uitverkocht op dit moment.)

Het was dus niet ik degene die ging trouwen. Het was mijn broertje! 
Al vanaf oktober vorig jaar was aankomende bruidspaar aan het plannen. 
De locatie, kaarten, de outfits, de taart, ballonnen, limo, het menu...

En voor een food and fashion-freak als ik was ik reuze excited en nieuwsgierig naar alles.

De taart mochten we in februari al voorproeven, want na twee proefsessies bij Taarten van Suus was de keuze gevallen op cocos-aardbei. Met een dikke laag marsepein.

Maar het menu bleef nog even geheim (bummer!) Pas tijdens het diner werd het menu bekendgemaakt.
Het was een vijf-gangen menu dat er prachtig uitzag en we hebben heerlijk gegeten.

De amuses die we tussendoor kregen waren superlekker en zagen er exclusief uit en het bruidspaar en de gasten zagen er voortreffelijk uit. In zijn geheel een mooie dag dus!

Helaas kun je het weer niet bestellen. Het was de koudste dag van de hele maand, met heel veel regen. Maar aan het einde van de dag, tijdens ons familiediner, straalde het zonnetje alsnog aan een strak blauwe hemel.

Ik heb wat culi-ideetjes kunnen opdoen; met name de manier van serveren was leuk gedaan.

De tomatensoep van (zo te proeven) gepofte tomaatjes werd als leeg bord geserveerd, met in het midden een quinelle van kruiden-roomkaas. 
De soep werd vervolgens uit een theepot in het diepe bord geschonken, waardoor de quinelle smolt. Ik vond hem heerlijk en vond het een supergoed idee om zelf ook eens te maken. 
En natuurlijk was iedereen onder de indruk van de manier van serveren, uit de theepot in de borden.

De carpaccio werd geserveerd met een grote, dunne plak Parmezaanse kaas, van één punt gesneden. Wat me overigens best moeilijk lijkt, omdat zo'n plak oude kaas snel verbrokkelt. Ook een goed idee om zelf eens na te doen.

Daarna een vol-au-vent met kipragout. De beste kipragout die ik ooit gegeten heb. 

Het hoofdgerecht dat volgde (toen zat ik al best vol van gang 1- 2-en 3) bestond uit tournedos met groenten en knolselderijpuree (my favorite!). 
Vooral van de puree was ik erg gecharmeerd, ik ben daar gek op. Helaas werd het heel chique als smeer over het bord geserveerd, ik had best een flinke schep gelust.

En het dessert bestond uit een frambozenparfait met roomquinelle, daarop een 'suikerspin' en daarbij rood fruit en coulis, een lust voor het oog.

Zie hieronder een fotoverslagje!




Ham-mousse in glaasjes, mini-sandwiches met Parma-ham en mosterdspread. Daarnaast brie met radijs.



 Ham-mousse met groene asperge. Erg lekker, maar iets te koud, wat zonde was van de smaak Ik heb er trouwens wel twee naar binnen gelepeld.


                       
 De bedankjes voor de gasten; ieder kreeg een roos met een kaartje mee naar huis.

 








 

De trouwlocatie was in de oude woonvilla/-boerderij van Wibi Soerjadi, het Twiskerslot in Noord-Holland.
Ik vond er overigens weinig 'slot' aan, het was meer boerderij dan slot..

Het was een fijne dag en de tijd is voorbij gevlogen! Thanks guys, ondanks alle stress en zenuwen hebben jullie het goed gedaan!





Geen opmerkingen:

Een reactie posten