maandag 13 februari 2017

Laduree Parijs: de macarons en meer







Als foodie of fashionista naar Parijs gaan levert vaak lijstjes op met plaatsen (lees: winkels en markten) om te bezoeken.
Een foodie wordt heel blij van kaaswinkeltjes, slagerijen, oesterbarretjes en kleine supermarkten om af te struinen naar verborgen schatten. 
En één van de winkels die vaak bovenaan de Parijs must see lijstjes staat, is Laduree
De presigieuze Franse patisserie die bekend staat om haar macarons en gebak. Een soort museum - slash - Disneyland waar je je vergaapt aan het protserige Louis XIV interieur, dat gek genoeg hebberig maakt naar alles wat er te krijgen is. Ook bij mij.


Het meest ben ik benieuwd naar de smaak van de Laduree macarons. Of beter, niet eens de smaak, maar de evaring, het mondgevoel, de kraak van het ultralichte, brosse koekje. Mijn tanden die door het knapperige schuim breken. De versnipperde kruimels schuimgebak tegen mijn tong en gehemelte, waarna de zachte vulling zich in mijn mond vermengt met het knapperige schuim.
Die ervaring wil ik eens meemaken. Want, men zegt dat de macarons van Laduree 'de echte' zijn.
Op die manier kan ik iedere andere macaron vergelijken met 'de echte' en zo beoordelen of hij 'goed gemaakt' is.

Ik bezoek de winkel met theesalon op de Champs Elysees. De winkelpui is prachtig; klassiek en uitnodigend. Nog mooier; er staat vandaag geen lange wachtrij met popelende toeristen voor, zodat ik de gevel eens goed kan bekijken.

Ik vergaap me aan het interieur en word ongelooflijk hebberig van de mooie verpakkingen. Zo'n lichtroze/groene/aquablauwe doos zou prachtig staan in mijn inloopkast bij mijn andere veroveringen. Ik ga voor de macarons en negeer de andere meesterwerkjes; gebak, zoute koekjes, chocolade en nougat.

Eénmaal terug op mijn hotelkamer glijdt mijn vinger over het reliëf van het lichtroze doosje. Ik voel de kronkels en letters van de zilveren opdruk en word daar heel blij van.
Daarna waag ik mij aan de eerste Laduree macaron...

Het mondgevoel is niet bijzonder. Sterker nog, de ervaring is hetzelfde als het eten van een macaron van een willekeurige andere bakker. Wat mij doet beseffen dat de macarons van Laduree eigenlijk 'heel gewoon' zijn. Niet anders van de rest.
Toegegeven, de smaken zijn bijzondere combi's, maar andere banketbakkerijen hebben dit ook.

Eindscore: Ik ben een ervaring rijker en weet hoe een 'echte' macaron zou moeten smaken en kraken. 
Op het vliegveld laat ik me verleiden tot het kopen van het Laduree kookboek, de hartige variant met heerlijke authentieke Franse recepten, wat al evenmooi is met lila fluwelen kaft en zilveren bladsneden. Ook neem ik een busje Laduree thee mee.

Plus ik heb er mooie verpakkingen aan overgehouden. 

Hoewel ik je afraad om je te laten verleiden tot het kopen van een duur doosje macarons, kan ik je aanraden de winkel eens te bezoeken om te bekijken als bezienswaardigheid. Koop je macarons bij één van de vele andere patisserieën, waar je je overigens ook prima tegoed kunt doen aan een knapperige pain au chocolat of baguette voor een paar euro.







Geen opmerkingen:

Een reactie posten